www.gw03rzeszow.fora.pl

Ewelina21

Komunikacja językowa:
1. werbalny-mówiony pisany
2. niewerbalny-gesty, uśmiech, ton, barwa głosu, natężenie.

Proces porozumiewania się za pomocą języka nazywamy aktem komunikacji językowej.
Schemat komunikacji językowej (Jacobson)

Kontekst
Nadawca-komunikat-odbiorca
Kod językowy
kontakt

Odbiorca- to zamierzony adresat komunikatu
Komunikat- to forma przekazu
kontekst- pośredni lub bezpośredni
Kanał komunikacyjny- jest mu potrzebny nośnik

Zakłócenia w odbiorze informacji:
1.słaba znajomość kodu, leksyki, gramatyki.
2.duża ilość wyrazów obcych
3.wieloznaczność wyrazów
4.szybkie tempo mówienia

Norma językowa - jest to zbiór form językowych uznawanych przez daną społeczność w danym okresie za poprawne. W normie znajdują się zatem wyłącznie formy poprawne.

Zwyczaj językowy - uzus językowy- jest to panujący w danym środowisku powszechny zwyczaj używania określonych form językowych, w uzusie znajdują się wszystkie formy używane powszechnie

Kompetencja językowa - zdolność do posługiwania się językiem. Na kompetencję językową składa się ogół wyobrażeń znaków i modeli językowych tkwiących w świadomości ludzkiej.W komunikacji językowej ta psychiczna znajomość języka wraz z pozajęzykowymi czynnościami nadawczymi realizuje się w postaci tekstów. Na kompetencję językową składa się wiele kompetencji cząstkowych(kompetencja mówienia, pisania, słuchania, czytania oraz znajomość poszczególnych odmian języka) Językowy rozwój człowieka polega na nabywaniu coraz to nowych kompetencji językowych i ich doskonaleniu

Innowacje językowe – celowe odstąpienie od normy językowej w mowie bądź piśmie, popierane przez językoznawców i uznane przez nich za zasadne. Przykładem takiej innowacji w języku polskim jest dokonująca się obecnie zmiana pisowni w zapożyczonych wyrazach, np. serfowanie (zamiast surfowanie). Innowacje językowe można dzielić dwojako: ze względów funkcjonalnych i formalnych.

Błąd językowy – jest to innowacja funkcjonalnie nieuzasadniona w języku, to nieświadome odstępstwo od współczesnej normy językowej.

Kryteria poprawności językowej:
1. historyczne – oparte na wiedzy historyczno-językowej
2. formalno-logiczne lub korelacji form wg którego na poprawne uznajemy formy, które zachowują zróżnicowanie znaczeniowe wyrazów podstawowych
3. narodowe- za poprawne uważa się to co jest w języku właściwe, nie zapożyczone, nie powstałe pod obcym wpływem.
4. estetyczne-na podstawie, którego za formy poprawne uznaje się takie wypowiedzi, które charakteryzują się, daje możliwość wmyślenia się w sugerowane obrazy, są jasne i proste.
5. geograficzne – miejscowe, regionalne
6.literacko-autorskie-oparte na wzorach literatury pięknej
7.sceniczne-wypowiedź aktora na scenie

TYPY BŁĘDÓW JĘZYKOWYCH
Zewnętrznojęzykowe:
1. błędy ortograficzne
2. błędy interpunkcyjne
Wewnętrznojęzykowe:
1. błędy systemowe
- błędy gramatyczne
- składniowe
- fleksyjne
-błędy leksykalne
-słowotwórcze
-frazeologiczne
-słowotwórcze
-błędy fonetyczne
2. błędy użycia –stylistyczne

BŁĄD FONETYCZNY - przestawienie literek
Eteuteza- dostawienie zbędnych spółgłosek
Błędy wymowy- nieznajomość języka obcego
Etymologia – nauka o pochodzeniu wyrazów
-złe akcentowanie
-zła melodia wymowy
-złe tempo, monotonie

BŁĘDY GRAMATYCZNE - to użycie środków językowych z naruszeniem norm gramatycznych
a) fleksyjne – pojawiają się przy złej odmianie (nazwiska polskie,nazwy miejscowości, podlegają odmianie, nadawanie złego rodzaju rzeczownikom, błędne stopniowanie czasowników)
b)składniowe – naruszenie norm składni, zdania pojedynczego i zdania złożonego (związek zgody, przynależności; złe konstrukcje zdaniowe; niejednorodność w budowanie zdania; niewłaściwy szyk zdania; zła konstrukcja składniowa zdaniowa)

BŁĘDY LEKSYKALNE - niewłaściwe użycie wyrazu, wyrażenia, zwrotu w znaczeniu niezgodnym z normą językową
a)słownikowe – niewłaściwe użycie wyrazu, zbędne zapożyczenia, niewłaściwe użycie wyrazów bliskoznacznych, o szerokim zakresie, nadwyżki językowe.
b)błędy frazeologiczne to wyrażenia i zwroty. Łączenie elementów pochodzących z różnych związków frazeologicznych, przekształcenie, rozbijanie struktur frazeologicznych.
c)zasady tworzenia wyrazu zgodnie z normami polskimi, wzorcowymi języka

BŁĘDY STYLISTYCZNE - powstają gdy źle dobrano środki językowe, np. wielosłowie, styl rozwlekły, wieloznaczność, skróty myślowe, zmieszanie stylów (potoczny z urzędowym), nadużywanie poetycyzmu

BŁĘDY GRAFICZNE
-błędy ortograficzne i interpunkcyjne.

Zapożyczenia w polszczyźnie.
Zapożyczenia – wyrazy obce zapożyczone z różnych języków, i okresów historycznych. Wyróżniamy zapożyczenia bezpośrednie i pośrednie.
Ustabilizowane zapożyczenia dzielimy na kilka grup:
1.właściwe – ustne i graficzne
2.sztuczne – telewizja, autokar
3.kolki językowe – drapacz chmur
( z angielskiego – anglicyzm)
Najwięcej zapożyczeń z języka łacińskiego było w okresie staropolskim.
Zapożyczenia z :
- czeskiego (kościół, msza)
- niemieckiego (kosa, rynek)
- włoskiego (kalafior, tort )
- francuskiego (fryzjer, dama)
- angielskiego (komputer, dżinsy, hamburger)

STYLE FUNKCJONALNE WSPÓLCZESNEJ POLSZYCZYZNY– to sposób wypowiadania w mowie i piśmie. Styl wynika z dobranych środków językowych. Błąd stylistyczny to źle dobrany wyraz.

STYL POTOCZNY – podstawowa odmiana języka.
1. w terminologii ustnej sięganie po słowa ekspresywne fajny, super, a to nierób, taniocha, ciacho, gablota
2. skrótowe wyrażanie – kablówka
3. frazeologie potoczne – nabrać wody w usta, nie puścić pary z ust
4. znacznie więcej wykrzykników – o jej, o rety
5. uniwerbalizacja- zimówka, puchówka, pośpiech, komórka
6. ruchliwe końcówki czasu przeszłego- aleście narobili, czyście zwariowali, coś chciał
7. nadmierne skracanie wypowiedzi
składania potoczna jest niepoukładana
8. powtórzenia, wtrącanie
9. uproszczenie grup językowych
10. zakłócenia w budowie logicznej zdań
Gatunki stylu potocznego – wypowiedzi szablonowe, gratulacje, anegdoty, plotka, opowiadanie,

STYL OFICJALNY – bliski przemówieniu (młodszy-starszy) konkretne informacje, opinie, emocje opowiadanie, język wypowiedzi jest staranny dostosowany do warstwy wzorcowej, czysty, poprawny gramatycznie, nie pożądane są formy potoczne, język poprawny fonetycznie, składniowy, szablonowe związki frazeologiczne, publiczne wystąpienia.

STYL URZĘDOWY – (administracyjny-prawny) związany z działalnością urzędu, nadawcą tekstu jest urząd , charakter formalny, bezosobowy, informacyjny, regulacyjny, wyróżnikiem jest konstrukcja bezosobowa, zwroty czasownika z bezokolicznika, tekst zrozumiały jednoznaczny, ścisłe definiowanie pojęć, nie ma synonimów, urzędowa.
Gatunki: ogłoszenia, instrukcja, korespondencje, podania, protokół, oświadczenie, uchwała, traktat.

STYL NAUKOWY – tekst, który ma utrwalić wiedzę naukową, wąski krąg odbiorców, wyróżnikiem jest obecność terminologii specjalnej. Budowa zdana skomplikowana, używanie wyrazów nawiązujących, zdania wielokrotnie złożone wskaźnikiem ostrożności autora, pierwiastki emocjonalne są nieuporządkowane, obiektywne, bez emocji, logicznie uporządkowane, przypisy, bibliografie, aneksy, indeksy, skorowidz, wyniki badań
Gatunki: artykuł, referat studium, rozprawa, szkic, recenzja, głos w dyskusji, polemika, podręczniki

STYL PUBLICYSTYCZNY - używany w mediach. Funkcje: informowania, kształtuje sądy odbiorców, funkcja nakładająca relacje o zdarzeniach, relacja, publicystyka, komentarz, propaganda, reportaż, styl niejednorodny, wyróżnikiem jest dobór środków językowych, zależy od gatunku wypowiedzi dziennikarskiej, wypowiedzi szablonowe, manipulacje językowe, gatunki publicystyczne, język reklamy.

STYL ARTYSTYCZNY - styl utworów artystycznych, literatury pięknej, funkcje estetyczne, poznawcze, wychowawcze.

STYL RETORYCZNY – to sztuka wymowy, styl przemówień, retoryczna nauka o sztuce, praktyczna umiejętność mówienia, mówienia publicznego, funkcje perswazyjne, celem wypowiedzi retorycznej jest oddziaływanie na rozum, wolę uczucia.
Cel dydaktyczny- oddziaływanie na rozum
Cel perswazyjny- wpłynięcie na odbiorcę
Cel estetyczny – wzmaga uczucia odbiorcy

POPRAWNOŚĆ FRAZEOLGOICZNA
Związek frazeologiczny - utrwalone w użyciu połączenie dwóch lub więcej wyrazów, które ma znaczenie najczęściej niedające sprowadzić się do prostej sumy znaczeń swoich składników, np. biała flaga, marzenie ściętej głowy, wypić duszkiem albo pójść po rozum do głowy. Do związków frazeologicznych zaliczane mogą być także przysłowia, porzekadła, sentencje i maksymy. Związki frazeologiczne dzielimy według dwóch kryteriów: ze względu na charakter gramatyczny (tzw. klasyfikacja formalna) lub ze względu na rodzaj zespolenia (tzw. klasyfikacja znaczeniowa, semantyczna).

1. wyrażenia, zwroty, frazy
Poł. frazeologiczne dzielimy na kilka typów w zależności na wyrażenia, zwroty, frazy. Znaczenie właściwe, metaforyczne, przenośne.
2. stopień, scalenia związku frazeologicznego
- związki luźne - stanąć na drodze
- związki łączliwe – iść parami
- związki stałe – niezmienne, - bić się z myślami, woda sodowa, syzyfowa praca

Związki frazeologiczne nadają obrazowość wypowiedzi.

JĘZYK MÓWIONY A PISANY.

Język mówiony:
1. intonacja – melodia zdania, związana z typem zdania.
2. akcent w zdaniu
3. komunikacja pozawerbalna )gesty, mimika)
4. staranność wymowy
5. sprawność języka

Język pisany:
1. tworzymy tekst
2. uwzględniać reguły ortografii i interpunkcji

CECHY DOBREGO STYLU
1. zwięzłość
2. komunikatywność
3. jasność
4. żywość
5. obrazowość

Komunikatywność stylu osiągamy poprzez:
- precyzję wyrażenia,
-słownictwo ogólnie zrozumiałe,
- wypowiedzi dostosowane do sytuacji
-łatwość formułowania

PISOWANIA SKRÓTÓW
1. Poprawność zapisu skrótu:
-stawianie bądź pomijanie kropek
-użycie wielkich liter
-znaki interpunkcyjne
-spacje występujące wewnątrz skrótu
2. Skróty zapisujemy zazwyczaj małymi literami. Rozpoczęcie zdania od skrótu wymaga dużej litery.
3. Skróty, w których pierwsza i ostatnia litera są jednocześnie pierwszą i ostatnią literą skracanego tekstu np. mgr (magister) zapisujemy bez kropki. Doktor – dr; doktora dra; według – wg
4.Jeżeli drugi lub kolejny człon skrótu rozpoczyna się samogłoską, to skrót zapisujemy oddzielając poszczególne litery kropkami. Nie stosujemy spacji po kropce. Np. między innymi – m.in.
5.Skróty jednowyrazowe oraz wielowyrazowe, zapisu7jemy z jedną kropką na końcu. Np. cdn (ciąg dalszy nastąpi). Pt. (pod tytułem) gr. (grecki)
6.Zasady stawiania kropek nie dotyczą skrótów jednostek miar, wag, walut, skrótów jednostek i obiektów nauk przyrodniczych. Np. tona – t; centymetr – cm;
7.Jeżeli po skrócie kończącym zdanie następuje kropka, to jest ona zarazem kropką kończącą zdanie. Nigdy nie stawiamy dwóch kropek.
8. odczytując skrót zawsze wymawiamy pełen wyraz. Wyjątek skróty: itp., itd. ( i-te-pe; i-te-de)

Ewelina21

Praca, którą należy oddać w ramach zaliczenia kultury języka polskiego u prof. Stysia

Wypisać błędy wewnętrzno-językowe w mediach po 2 zdania z każdego typu:

-stylistyczne
-fleksyjne
-składniowe
-fonetyczne
-słowotwórcze
-frazeologiczne
-słownikowe

^ Praca musi być napisana na komputerze!
^ Pracę trzeba złożyć do 21 czerwca do godziny 12:00!

Ewelina21

Moooże się to komuś przyda...

- stylistyczne - błędy popełnione w doborze środków językowych pod względem ich przydatności do wyrażenia określonej treści myślowej i uczuciowej, np. w doborze słownictwa (np. wyrazy: rączka i buzia nie nadają się do rozprawy naukowej. Zwroty: uiścić opłatę czy dokonać zakupu są typowe dla stylu urzędowego, natomiast w potocznej rozmowie nie są stosowane. Z kolei wyrazów charakterystycznych dla języka potocznego takich jak: facet czy forsa nie można użyć w piśmie skierowanym do urzędu),
- fleksyjne - błędy popełnione w odmianie wyrazów (np. ten pomarańcz - zamiast ta pomarańcza, przyjacielami - zamiast przyjaciółmi, dla pana Jana Turek - zamiast dla pana Jana Turka),
- składniowe - błędy popełnione w budowie zdań. Należą tu m. in. wykolejenia w zakresie związków:
zgody np. pojawiła się dziewczę - zamiast pojawiło się dziewczę,
rządu np. śledzić za czym, poszukiwać maszynistkę - zamiast śledzić co, poszukiwać maszynistki,
przynależności - przykłady niewłaściwego użycia spójników (np. nie szedł, a biegł - zamiast nie szedł, ale biegł oraz dość częste wypadki niestosowanego użycia imiesłowowego równoważnika zdania np. czytając książkę, zgasła mi lampa - zamiast - kiedy czytałem książkę, zgasła mi lampa,
- fonetyczne - błędy popełniane w wymowie głosek lub wyrazów, czyli błędy artykulacyjne (np. wymawianie piętnaście - zamiast pietnaście, zaczęła - zamiast zaczeła).
- słowotwórcze - używanie konstrukcji zbudowanych niezgodnie z modelem słowotwórczym, zastosowanie niewłaściwego formatu, wybór niewłaściwej podstawy słowotwórczej (np. dopełniacz Im. tłuszczów, nie: tłuszczy; biernik Ip. zaimka ta ma postać tą, nie: tą)
- frazeologiczne - błędy popełniane w budowie fraz, wyrażeń i zwrotów (np. snuć perspektywy - zamiast snuć plany).
- słownikowe - użycie wyrazów w niewłaściwym znaczeniu, mylenie znaczeń wyrazów podobnych brzmieniowo (np. adaptować dziecko – adoptować dziecko).

Kasia=)

czy osoby z grupy językowej IKJP3 też muszą napisać to zadanie??

i czy w grupie GW03 są osoby, które należą do innej grupy językowej niż w/w Pytajnik

Kasia=)

grup językowa IKJP3 również ma oddać taką prace czy nie??

gość24

jak masz ze stysiem to tak.

Kasia=)

jeszcze jedno pytanie:
czy musimy w tej pracy konkretnie podawać z jakiego źródła mamy dany przykład??

gość24

Łukasz

Mam pytanie czy gdy jestem w IKJP3 też mam robić to zadanie Pytajnik

i czy termin tez jest do 21 Pytajnik

Łukasz

i komu to trzeba oddać Pytajnik

Łukasz

to trzeba oddać przed godziną 12 czy można później Pytajnik

Łukasz

i mam jeszcze jedno małe pytanie. Gdzie mógłbym to dostarczyć 20 bo 21 mnie nie będzie >> Pytajnik

Ewelina21

prace należy oddać do dnia 21.06.2008 (sobota) do godziny 12:00!

Łukasz

a gdzie mogę ją oddać wcześniej Pytajnik

czarna2103

ludzie jaka prace przeciez nam nic nie mowil ,u nas wyklady odbyly sie tylko raz nikt nie mowil o jakiejs pracy